ana-sayfa
| »» Bir Yazı Atolyesinde Konumuz Deprem «« | |
 |
|
| »» E-E-D Projesi | »» Seçmece Makale | ||
''Eskiye rağbet olsa bit pazarına nur yağarmış'' der büyükler... Bu sitede Eski EşyalarıDeğerlendireceğiz 
|
''Yoktan da vardan da ötede bir ''Var''vardır'' Bir Arayışın Hikayesi Yüreği kıpır kıpır fakat bir o kadar da huzursuzdu delikanlının, gözleri her an yağmaya hazır bir bulut gibi ve düşünceleri de özenle bağlanmış bir kördüğüm; etrafını saran onca insanın arasında yalnız ve kulaklarında yankılanan onca kahkahanın arasında hüzünlü. Yaşadıklarından zevk almayan ve asi, bir o kadar da yorgun ve kabullenmiş; sonbaharda rüzgarla savrulan ve nereye gittiğinin bilmeyen sararmış yapraklar gibi...Devamı İçin tıklayınız.... |
||
| »» Sizden Gelen Makaleler | |||
Lise birli tüm kader ortaklarıma..... Bir gemideyim. Çocuğum ve mutluyum. Büyük gemide bir kamaradayım ve dışarı çıkıyorum. Bir pencere, küçük bir pencere var sadece, dışarı bakmak için.Dört duvar arasında oyunlar kuruyor ve bıkmadan oynuyorum. Her şey mükemmel, deniz durgun ve sakince gidiyoruz. En azından ben sakin gittiğimizi zannediyorum. Düşünmüyorum nereye gideceğimizi; zihnimde sorun yok, soru işaretleri yok, endişe, telaş yok.Ve büyüyorum ve büyüdükçe dışarı bakan pencere genişliyor. Netleşiyor görüntüler. Sakin deniz hareketleniyor ve ben sormaya başlıyorum kendime. nereye gidiyoruz biz, diye. Cevap bulamıyorum. Soru işaretleri artıyor, artık oyuncaklarımla oynamıyorum, yanımda insan istiyorum. Sıkılıyorum ve sürekli düşünüyorum, sorular sorup duruyorum kendime... Devamı İçin Tıklayınız... |
|||
| »» Sizden Gelen Makaleler | |||
| EMO ... Hep söylüyorum, biz çocukken midemiz bulanınca ekmek yedirirlerdi, grip "Yatınca geçer"di, başın ağrıyorsa "Çocukların başı ağrımaz" denirdi, uykun kaçıyorsa "Oyuncaklarını düşün, güzel rüyalar görürsün" şeklinde konu halledilirdi! Okuma yazmayı öğrenemiyorsan ya, "Tembel"din ya "Yavaştan, sağlam sağlam öğreniyor"dun! Hüzünlü bir çocuksan "Yazar olacak herhalde" derlerdi, yerinde duramıyorsan, etrafa saldırıyorsan bir tane çakarlardı, susup otururdun. Kanaatimce pedagojinin zirve yaptığı yıllardı o yıllar. Çünkü sonra sonra, koşup oynadıktan sonra öksüren çocuk 'astım başlangıcı', okuma yazmayı zor söküyorsa 'disleksik', hüzünlüyse 'depresif', aşırı hareketliyse 'hiperaktif' diye nitelendirilmeye başlandı ve o sinameki yetiştirilen tipsizler şimdi büyüdüler! O kadar ilgi alaka sonrası ola ola ne oldular? Emo! Emo ne? Devamı İçin Tıklayınız... |
|||
| »» Bir Yazı Atolyesi - Kültür Edebiyat Ve Düşünce Sitesidir «« | |||
Servis Tepsisi Yapımı İçin 
